Spelling: lange en korte klanken

Het Nederlands heeft lange en korte klanken. Wanneer schrijven we enkele letters (a, l, ...) en wanneer dubbele (aa, ll, ...)?

De lange klanken zijn:aa, ee, oo, uu en ie

De korte klanken zijn:a, e, o, u en i

Dit maakt een verschil:

boot

bot

maan

man

boom

bom

peen

pen

etc.

Regel: Een klinker aan het einde van een lettergreep (syllabe) wordt automatisch lang.

Het meervoud van boot is dus geen boo-ten, maar boten (bo-ten).
De 2e o is niet nodig.

Bij het meervoud van bot mag de o niet aan het einde van de lettergreep (syllabe) liggen, want anders wordt het automatisch lang.
Met een extra t hebben we dit probleem niet: de o blijft kort:

i - ie

Een ie aan het eind van een lettergreep (syllabe) blijf je schrijven als ie:

één mier, twee mieren (mie-ren)

één vis, twee vissen (vis-sen)

de sjwa

Een e zonder klemtoon (accent), klinkt meestal als een sjwa /ə/.

de → d/ə/

besturen → b/ə/-stu-r/ə/n

mode → mo-d/ə/