Pisownia: długie i krótkie samogłoski
Język niderlandzki ma samogłoski długie i krótkie. Kiedy piszemy pojedyncze litery (a, l, ...), a kiedy podwójne (aa, ll, ...)?
Samogłoski długie to:aa, ee, oo, uu i ie
Samogłoski krótkie to:a, e, o, u i i
Zasada: Samogłoska na końcu sylaby automatycznie jest długa.
Więc liczba mnoga od boot to nie boo-ten, a boten (bo-ten).
Drugie o nie jest potrzebne.
W liczbie mnogiej od bot, krótkie o nie może być na końcu sylaby, ponieważ wtedy byłoby automatycznie długie.
Z dodatkowym t nie ma tego problemu: to o zostaje krótkie:
één boot, twee boten (bo-ten)
één bot, twee botten (bot-ten)
één maan, twee manen (ma-nen)
één man, twee mannen (man-nen)
één boom, twee bomen (bo-men)
één bom, twee bommen (bom-men)
één peen, twee penen (pe-nen)
één pen, twee pennen (pen-nen)
één dier, twee dieren (die-ren)
één ding, twee dingen (din-gen)
ik maak, wij maken (ma-ken)
ik pak, wij pakken (pak-ken)
ik bestuur, wij besturen (be-stu-ren)
ik rust, wij rusten (rus-ten)
![Sinds hij problemen heeft met z'n oren, eet hij ook geen vis meer. Een hond die een boot door de tuin sleept. Ernaast ligt een bot. Het baasje zegt dat de hond steeds minder goed kan horen.](/zn/spelling/spelling-lang_kort-hond.png)