Kiedy używamy: me, m'n, je, z'n, 't, ze, d'r, we, ...?
To są zaimki nieakcentowane. W języku mówionym są one nawet częściej używane niż ich formy podstawowe. Między tymi dwoma formami jest subtelna różnica – zależy, czy zaimek jest najważniejszą częścią zdania.
Formy podstawowe
zaimek osobowy | zaimek dzierżawczy | ||
podmiot | dopełnienie | ||
![]() Ik ben Sophie!
|
![]() De buurman haat mij...
|
![]() ...want dit is mijn nieuwe hobby.
|
|
1 | ik | mij | mijn |
2 | jij | jou | jouw |
u | u | uw | |
3 | hij | hem | zijn |
zij | haar | haar | |
het | het | zijn | |
1 | wij | ons | ons / onze |
2 | jullie | jullie | jullie |
3 | zij | hen / hun | hun |
zaimek dzierżawczy | |
![]() ...want dit is mijn nieuwe hobby.
|
|
1 | mijn |
2 | jouw |
uw | |
3 | zijn |
haar | |
zijn | |
1 | ons / onze |
2 | jullie |
3 | hun |
Form podstawowych używamy, jeśli akcent zdania pada na zaimek, więc jeśli zaimek jest najważniejszym elementem zdania.
Tak jest na przykład, kiedy mamy kontrast w zdaniu.
![Een kat die een stuk pizza eet.](/zn/voornaamwoord/persoonlijk_bezittelijk_gereduceerd-kat.png)
![Een kat die een stuk pizza eet.](/zn/voornaamwoord/persoonlijk_bezittelijk_gereduceerd-mkat.png)
Formy nieakcentowane
Kilka zaimków ma formę nieakcentowaną. Nigdy nie używamy ich w formalnym kontekście.
zaimek osobowy | zaimek dzierżawczy | ||||||||
podmiot | dopełnienie | ||||||||
1 | ik | mij | → | me | mijn | → | m'n | ||
2 | jij | → | je | jou | → | je | jouw | → | je |
3 | hij | hem | zijn | → | z'n | ||||
zij | → | ze | haar | haar | |||||
het | het | zijn | → | z'n | |||||
1 | wij | → | we | ons | ons / onze | ||||
2 | jullie | jullie | jullie | ||||||
3 | zij | → | ze | hen / hun | hun |
zaimek dzierżawczy | |||
1 | mijn | → | m'n |
2 | jouw | → | je |
3 | zijn | → | z'n |
haar | |||
zijn | → | z'n | |
1 | ons / onze | ||
2 | jullie | ||
3 | hun |
Najważniejsze słowo czy nie?
forma podstawowa
Najważniejsze słowo (części) zdania.
![Welkom bij MIJN show... De IJ in de spotlight](/zn/voornaamwoord/persoonlijk_bezittelijk_gereduceerd-geaccentueerd.png)
- Te zaimki często (ale nie zawsze) mają “ij”.
zaimek nieakcentowany
Nie jest najważniejszym słowem.
![...maar ondanks alles is de schwa nooit gestrest. Een E in de schaduw van Superman](/zn/voornaamwoord/persoonlijk_bezittelijk_gereduceerd-gereduceerd.png)
![](/zn/voornaamwoord/persoonlijk_bezittelijk_gereduceerd-e.png)
- Te słowa mają “e” lub apostrof, co się wymawia jak /ə/ (szwa).
- Przykłady:
me = /mə/ we = /wə/ 't = /(ə)t/ z'n = /zən/
Forma a sens zdania:
“Weet je wat zij vertelde?”
![Nee, niet Sylvia, maar zij... De nadruk ligt op zij, op het meisje.](/zn/voornaamwoord/persoonlijk_bezittelijk_gereduceerd-zij_vertelde.png)
“Zij” jest najważniejszym słowem.
“Weet je wat ze vertelde?”
![De nadruk ligt op vertellen](/zn/voornaamwoord/persoonlijk_bezittelijk_gereduceerd-ze_vertelde.png)
“Ze” nie jest najważniejszym słowem, więc “vertelde” będzie wtedy najważniejsze.
Nieformalny język mówiony
Kilka zaimków nieakcentowanych istnieje tylko w nieformalnym języku mówionym. Często możesz je usłyszeć, ale rzadko zobaczysz je w tekście. Na przykład:
'k (ik) | 'm (hem) | d'r (haar) |
'ie (hij) Nie możesz rozpocząć zdania od 'ie | ||
't (het) |
![Een hond bijt een meisje in haar been. Het baasje zegt: Dat doet hij/'ie normaal nooit!](/zn/voornaamwoord/persoonlijk_bezittelijk_gereduceerd-hondje.png)